KONWENCJA Nr 179
Data wejścia w życie: 22 kwietnia 2000 r.
MIĘDZYNARODOWEJ ORGANIZACJI PRACY
dotycząca rekrutacji i pośrednictwa pracy marynarzyKonferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy, zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam w dniu 8 października 1996 r. na osiemdziesiątej czwartej sesji,
odnotowując postanowienia
Konwencji dotyczącej umowy najmu marynarzy, z 1926 r..
Konwencji dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych, z 1948 r;.
Konwencji i Zalecenia dotyczącego organizacji służb zatrudnienia, z 1948 r., Konwencji dotyczącej stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych, z 1949 r.,
Zalecenia dotyczącego zatrudnienia marynarzy na statkach zarejestrowanych w obcych krajach, z 1958 r.,.
Konwencji dotyczącej dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu, z 1958 r.,
Zalecenia dotyczącego problemów zatrudnienia wynikających z postępu technicznego na statku, z 1970 r.,
Konwencji dotyczącej najniższego wieku dopuszczenia do zatrudnienia, z 1973 r.,
Konwencji i Zalecenia dotyczącego ciągłości zatrudnienia marynarzy, z 1976 r.,
Konwencji dotyczącej minimalnych norm na statkach handlowych, z 1976 r.,
Konwencji dotyczącej repatriacji marynarzy (zrewidowanej), z 1987 r. i
Konwencji dotyczącej inspekcji pracy marynarzy, z 1996 r.,przypominając wejście w życie w dniu 16 listopada 1996 r. Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych Prawo morza, z 1982 r.,
postanowiwszy przyjąć niektóre wnioski w sprawie rewizji Konwencji dotyczącej pośrednictwa pracy marynarzy, z 1920 r., która to sprawa stanowi trzeci punkt porządku dziennego sesji,
postanowiwszy, że wnioski te zostaną ujęte w formę konwencji międzynarodowej,
przyjmuje dnia dwudziestego drugiego paździenika tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego szóstego roku następującą Konwencję, która otrzyma nazwę:Konwencja dotycząca rekrutacji i pośrednictwa pracy marynarzy, z 1996 r.
Artykuł 1
1. Dla celów niniejszej Konwencji:
a) określenie „właściwa władza" oznacza ministra, desygnowanego urzędnika, ministerstwo lub inną władzę mającą uprawnienia do wydawania przepisów, zarządzeń lub innych instrukcji mających moc prawną dotyczących rekrutacji i pośrednictwa pracy marynarzy;
b) określenie ”służba rekrutacji i pośrednictwa pracy" oznacza każdą osobę, kompanię, instytucję, agencję lub inną organizację sektora publicznego lub prywatnego, która zajmuje się rekrutacją marynarzy w imieniu pracodawców lub pośrednictwem między marynarzami i pracodawcami;
c) określenie „armator" oznacza właściciela statku lub każdą inną organizację albo osobę, taką jak kierownik, agent lub czarterujący statek, która przejmuje na siebie od amatora odpowiedzialność za działalność statku i która przejmując taką odpowiedzialność, zgadza się przejąć wszystkie towarzyszące obowiązki i odpowiedzialność;
d) określenie „marynarz" oznacza każdą osobę, która spełnia warunki do zatrudnienia lub zaangażowania w jakimkolwiek charakterze na statku morskim innym niż statek państwowy używany do celów wojennych lub pozahandlowych.
2. W zakresie, w jakim uważa za praktyczne, po konsultacji z reprezentatywnymi organizacjami armatorów statków rybackich i rybaków lub tych armatorów morskich mobilnych jednostek pływających i marynarzy służących na tych jednostkach, właściwa władza może stosować postanowienia niniejszej Konwencji do rybaków lub marynarzy służących na morskich mobilnych jednostkach pływających.Artykuł 2
1. Nic w niniejszej Konwencji nie będzie uważane za:
a) uniemożliwianie Członkowi utrzymywania bezpłatnej publicznej służby, rekrutacji i pośrednictwa pracy marynarzy, w ramach polityki zaspokajania potrzeb marynarzy i armatorów, niezależnie od tego czy jest ona częścią, czy jej działania są koordynowane przez publiczne służby zatrudnienia dla wszystkich pracowników i pracodawców.
b) nałożenie na Członka obowiązku ustanowienia systemu działania prywatnych służb rekrutacji i pośrednictwa pracy.
2. Tam, gdzie prywatne służby rekrutacji i pośrednictwa pracy zostały lub mają być utworzone, będą one działały na terytorium Członka jedynie zgodnie z systemem licencjonowania lub wydawania zaświadczeń albo inną formą regulacji. System ten będzie utworzony, utrzymywany, modyfikowany lub zmieniany wyłącznie po konsultacjach z reprezentatywnymi organizacjami armatorów i marynarzy. Nie będzie się zachęcać do niewłaściwego rozszerzania takich prywatnych służb rekrutacji i pośrednictwa pracy.
3. Nic w niniejszej Konwencji nie będzie miało wpływu na prawo Członka do stosowania jego ustaw i przepisów do statków pływających pod jego banderą w odniesieniu do rekrutacji i pośrednictwa pracy marynarzy.Artykuł 3
Nic w niniejszej Konwencji nie będzie w żaden sposób ograniczało możliwości marynarza do korzystania z podstawowych praw człowieka, w tym praw związkowych.
Artykuł 4
1. Członek będzie, w drodze ustawodawstwa krajowego lub stosownych przepisów:
a) zapewniał, że żadne opłaty lub inne koszty za rekrutację lub zapewnienia zatrudnienia marynarzy nie będą ponoszone bezpośrednio ani pośrednio, całkowicie lub częściowo przez marynarza; w tym celu, koszty krajowego ustawowego badania lekarskiego, zaświadczeń, osobistego dokumentu podróży i krajowej książki marynarza nie będą uważane za „opłaty lub inne koszty za rekrutację”;
b) określał, czy i w jakich warunkach służby rekrutacji i pośrednictwa pracy mogą pośredniczyć i rekrutować marynarzy za granicę;
c) określał warunki, z należytym uwzględnieniem prawa do prywatności i potrzeby ochrony poufności, zgodnie, z którymi dane osobowe marynarzy mogą być przetwarzane przez służby rekrutacji i pośrednictwa pracy, w tym zbierania, przechowywania, łączenia i przekazywania takich danych osobom trzecim;
d) określał warunki, zgodnie, z którymi licencja, zaświadczenie lub podobne upoważnienie do świadczenia usług rekrutacji i pośrednictwa może być zawieszone lub cofnięte w przypadku naruszenia właściwego ustawodawstwa lub przepisów; i
e) określał, gdzie istnieje ustawowy system inny niż system wydawania licencji lub zaświadczeń, warunki, zgodnie, z którymi służby rekrutacji i pośrednictwa pracy mogą działać, jak również sankcje stosowane w wypadku naruszenia tych warunków,
2. Członek zapewni, że właściwa władza:
a) ściśle kontroluje wszystkie służby rekrutacji i pośrednictwa pracy;
b) przyznaje lub odnawia licencję, zaświadczenie lub podobne upoważnienie jedynie po sprawdzeniu czy dane służby rekrutacji i pośrednictwa pracy spełniają wymogi ustawodawstwa i przepisów krajowych;
c) wymaga, aby kierownictwo i personel służb rekrutacji i pośrednictwa pracy marynarzy, stanowiły odpowiednio przeszkolone osoby mające stosowną wiedzę na temat przemysłu morskiego;
d) zabrania służbom rekrutacji i pośrednictwa pracy korzystania ze środków, mechanizmów lub list mających powstrzymać lub odstraszyć marynarza od uzyskania zatrudnienia;
e) wymaga, aby służby rekrutacji i pośrednictwa pracy podjęły działania dla zapewnienia, tak daleko jak to praktyczne, że pracodawca posiada środki ochrony marynarzy przed pozostawieniem w obcym porcie; i
f) zapewni ustanowienie systemu ochrony, w drodze ubezpieczenia lub innego właściwego sposobu, aby zrekompensować marynarzowi stratę finansową, na którą może być narażony w wyniku błędu służby rekrutacji i pośrednictwa pracy w wypełnianiu swoich obowiązków wobec niego.Artykuł 5
1. Wszystkie służby rekrutacji i pośrednictwa pracy będą utrzymywały rejestr wszystkich marynarzy, których zrekrutowały lub skierowały do pracy, dostępny inspekcji właściwej władzy.
2. Wszystkie służby rekrutacji i pośrednictwa pracy będą zapewniały, że:
a) każdy marynarz przez nie zrekrutowany lub skierowany do pracy jest wykwalifikowany i posiada dokumenty niezbędne do wykonywania danej pracy;
b) umowy o pracę i umowy najmu są zgodne ze stosowanym ustawodawstwem, przepisami i układami zbiorowymi;
c) przed lub w trakcie zatrudnienia, marynarze są informowani o swoich prawach i obowiązkach wynikających z umów o pracę i umów najmu;
d) zostały dokonane dla marynarzy właściwe ustalenia, aby sprawdzić ich umowy o pracę i umowy najmu, przed i po ich podpisaniu, a także zapewnić otrzymanie kopii umowy o pracę.
3. Nic w ustępie 2 powyżej nie będzie rozumiane jako zmniejszanie obowiązków lub odpowiedzialności armatora lub kierownika.Artykuł 6
1. Właściwa władza zapewni istnienie odpowiedniego mechanizmu i procedur dla badania, jeżeli to będzie konieczne, skarg dotyczących działania służb rekrutacji i pośrednictwa pracy, obejmujących, jeżeli właściwe, przedstawicieli armatorów i marynarzy.
2. Wszystkie służby rekrutacji i pośrednictwa pracy będą badały i odpowiadały na każdą skargę dotyczącą ich działalności oraz będą doradzały właściwej władzy w sprawie każdej nierozwiązanej skargi.
3. Jeżeli do służb rekrutacji i pośrednictwa pracy są kierowane skargi dotyczące warunków życia lub pracy na statkach, przekażą one takie skargi stosownej władzy.
4. Nic w niniejszej Konwencji nie będzie powstrzymywało marynarza przed przekazaniem skargi bezpośrednio stosownej władzy.Artykuł 7
Niniejsza Konwencja rewiduje Konwencję dotyczącą pośrednictwa pracy marynarzy, z 1920 r.
Artykuł 8
Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zostanie poinformowany o formalnych ratyfikacjach niniejszej Konwencji w celu ich zarejestrowania.
Artykuł 9
1. Niniejsza Konwencja będzie obowiązywała tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których ratyfikacje zostaną zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego.
2. Wejdzie ona w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania przez Dyrektora Generalnego ratyfikacji niniejszej Konwencji przez dwóch Członków.
3. Następnie Konwencja ta wejdzie w życie dla każdego Członka po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania jego ratyfikacji.
4. Ratyfikacja przez Członka niniejszej Konwencji będzie od daty jej wejścia w życie, stanowiła akt natychmiastowego wypowiedzenia Konwencji dotyczącej pośrednictwa pracy marynarzy, z 1920 r.Artykuł 10
1. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą Konwencję, może ją wypowiedzieć po upływie dziesięciu lat od daty początkowego wejścia jej w życie aktem przekazanym Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy i przez niego zarejestrowanym. Wypowiedzenie to nabierze mocy po upływie jednego roku od daty jego zarejestrowania.
2. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą Konwencję, a który w ciągu roku po upływie dziesięcioletniego okresu, wymienionego w poprzednim ustępie, nie skorzystał z prawa wypowiedzenia przewidzianego w niniejszym artykule, będzie związany postanowieniami niniejszej Konwencji na nowy okres dziesięciu lat i następnie będzie mógł ją wypowiedzieć po upływie każdego okresu dziesięciu lat z zachowaniem warunków przewidzianych w niniejszym artykule.Artykuł 11
1. Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zawiadomi wszystkich Członków Międzynarodowej 0rganizacji Pracy o zarejestrowaniu wszystkich ratyfikacji i aktów wypowiedzenia przekazanych mu przez Członków Organizacji.
2. Zawiadamiając Członków Organizacji o zarejestrowaniu drugiej zgłoszonej mu ratyfikacji, Dyrektor Generalny zwróci uwagę Członków Organizacji na datę wejścia w życie niniejszej Konwencji.Artykuł 12
Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich ratyfikacjach i aktach wypowiedzenia, które zarejestrował zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów,
Artykuł 13
Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy, w każdym przypadku, gdy uzna to za potrzebne, przedstawi Konferencji Ogólnej sprawozdanie ze stosowania niniejszej Konwencji i rozpatrzy czy należy wpisać na porządek dzienny Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej rewizji.
Artykuł 14
1. W razie przyjęcia przez Konferencję nowej Konwencji wprowadzającej całkowitą lub częściową rewizję niniejszej Konwencji i o ile nowa konwencja nie stanowi inaczej:
a) ratyfikacja przez Członka nowej konwencji wprowadzającej rewizję spowoduje z mocy samego prawa, bez względu na postanowienia artykułu 10 powyżej, natychmiastowe wypowiedzenie niniejszej Konwencji z zastrzeżeniem, że nowa konwencja wprowadzająca rewizję wejdzie w życie;
b) począwszy od daty wejścia w życie nowej konwencji wypowiadającej rewizję, niniejsza Konwencja przestanie być otwarta do ratyfikacji przez Członków.
2. Niniejsza Konwencja pozostanie w każdym razie w mocy w swej formie i treści dla tych Członków, którzy ją ratyfikowali, a nie ratyfikowali konwencji wprowadzającej rewizję.Artykuł 15
Teksty angielski i francuski niniejszej Konwencji są jednakowo autentyczne.